Dirkslandse redder ontvangt getuigschrift en bronzen medaille
Lennart weet het zich nog goed te herinneren. Hij was in het begin van de avond samen met twee andere jongeren in een rubberbootje gezellig aan het varen op het Canadameer in Elsoo. Dit meer, ook wel het Aekingameer genoemd, is een voormalige zandwinput en wordt tegenwoordig gebruikt als recreatieplas. Lennart was net aan het in indoezelen tot plotseling een schreeuw de rust verstoorde. “Eerst let je daar niet zo op“, verteld Lennart, “ maar steeds meer kinderen begonnen te schreeuwen, dus ja, dan ga je je afvragen wat er aan de hand was.” Een zestienjarige inwoner van een asielzoekerscentrum in Appelscha en een zeventienjarige medebewoner waren in problemen geraakt. “Het was eerst onduidelijk wat er nou aan de hand was want ik kon ze niet verstaan, het waren allemaal buitenlanders.” aldus Lennart. Gelukkig begreep de moedige Dirkslander al snel dat er twee kinderen niet meer boven water kwamen. Hij twijfelde geen ogenblik en dook samen met zijn maten gelijk onder water. Het meer heeft op sommige plekken een diepte van meer dan dertig meter. Op die diepte is het niet alleen erg koud maar je hebt er ook absoluut geen zicht. Dit bemoeilijkte de hulpactie dus ernstig. Gelukkig werd na een paar duiken onder water één drenkeling gevonden. Maar de voortzetting van de hulpactie mocht helaas niet baten. De tweede persoon kon door de dappere jongens helaas niet worden opgespoord… Enkele dagen later is door hulpdiensten het stoffelijk overschot gevonden op de bodem van het meer.
De Maatschappij tot Redding van Drenkelingen stelt zich ten doel alles te bevorderen wat verdrinking kan voorkomen en tevens ontwikkeling van het reddingwezen voor zover dit op het redden van drenkelingen in de ruimste zin betrekking heeft. Met ongeveer deze woorden werd in 1767 de maatschappij opgericht. Sindsdien zorgt de Maatschappij voor voorlichting over redden en reanimeren, het laten doen van onderzoek en het bekronen van succesvolle redders. Toen de maatschappij vernam wat deze moedige jongens gedaan hadden besloten zij aan hen een getuigschrift uit te reiken. Althans, na onderzoek te hebben gedaan. Dit gebeurd middels het bestuderen van het politierapport. Maar dat zat wel goed. Het rapport schreef vol lof over de drie jongeren: “Moed en menselijkheid, een voorbeeld voor de maatschappij.”.
Burgemeester Stoop was zeer vereerd het getuigschrift te mogen uit reiken aan de jonge Dirkslander. Naast het getuigschrift ontving Lennart van de gemeente ook nog een kleine attentie in de vorm van een tegoedbon.