Nu op de radio: Ons Eiland, Altijd Dichtbij

Geschiedenis De Muraltmuur

Foto

Vrijdagochtend 9 oktober 2009 hebben schoolkinderen van de Bosseschool uit Middelharnis samen met loco-dijkgraaf Klepper van waterschap Hollandse Delta en wethouder Kleingeld van gemeente Middelharnis, de versterkte Buitenhavendijk in Middelharnis geopend. Het waterschap heeft deze dijk in 2009 versterkt met extra aandacht voor de omliggende natuur en de aanwezige cultuurhistorische elementen.

Deze cultuurhistorische elementen zijn de De Muraltmuur en het jaagpad waarbij de Stichting tot Bescherming van het Dorpsgezicht een prominente rol heeft gespeeld. De openingshandeling bestond uit het 'jagen' van drie scheepjes (met daarin de bestuurders) door twee paarden. Tevens is er op de vernieuwde dijk een informatiepaneel geplaatst.

Geschiedenis:
Tussen 1900 en 1940 werden in Zeeland vele kilometers zeedijk verhoogd met een betonnen muurtje. Men sprak hierbij over het systeem De Muralt of De Muraltmuurtjes, naar de bedenker van deze vorm van dijkverhoging, jonkheer ir. R.R.L. de Muralt.

Op relatief simpele en goedkope manier konden de dijken circa 50-80 cm worden verhoogd. Om een dergelijke verhoging van de dijkkruin over enkele tientallen kilometers met grond te kunnen realiseren was enorm veel grond nodig, want niet alleen boven de dijk, maar ook de beide taluds en de dijkvoet moest verzwaard worden. Bovendien moest door het opbrengen van grond eventuele bebouwing en of begroeiing wijken. Het systeem De Muralt was dus niet zo'n gek idee.

Na de Watersnoodramp van 1953 werden de dijken op Deltahoogte gebracht, waarbij vele kilometers De Muraltmuur het veld moesten ruimen. Hetgeen niet wil zeggen, dat er na de Ramp niet meer van dergelijke muurtjes werden aangebracht.

Zo stond hier in het Zuid-Hollandse Middelharnis langs het buitendijkse gebied op de Buitenhavendijk een muurtje daterende uit 1956 die in het kader van de dijkversterking door waterschap De Dijkring Flakkee onder auspiciën van de Provinciale Waterstaat Zuid-Holland werd geplaatst. Een muur samengesteld uit 500 gewapend-betonelementen van 1 meter breed en 1.44 meter hoog. De betonelementen waren geleverd door de betonfabriek De Hoop te Terneuzen, die er patent op had.

Bij de plaatsing werd eerst een betonnen werkvloer op de dijk gemaakt, waar deze betonsegmenten waterpas naast elkaar kwamen te staan. De voegen tussen de betonelementen onderling werden gevuld met stampbeton van grindzand en cement.  Met ijzeren koevoeten werden ze tegen de diaboolzuilen die in de glooiing liggen, aangedrukt. Het resultaat was een massieve keerwand die aan de buitenkant holvormig voor de wateroploop was. De dijk met muur werd in totaal 5.50 meter boven NAP. (Normaal Amsterdams Peil).