Kunst Eco Service een beerput zonder deksel
De kwestie Kunst Eco Service BV is een zaak die al menig bestuurder en journalist grijze haren heeft bezorgd. In dit artikel probeert DPN Middelharnis te achterhalen waarom er nog steeds geen ‘deksel op de beerput zit’. Afgelopen maandag 5 januari vond een hoorzitting plaats tussen Huurdersvereniging Middelharnis (c.s.) en Kunst Eco Service omtrent een aangevraagde uitbreiding van de milieuvergunning.
Kunst wil haar mestopslagsilo’s gaan overkappen om zo de stankoverlast tegen te gaan. Dat lijkt een positief einde aan een eindeloos slepend verhaal, maar het bedrijf maakt veel minder nadrukkelijk bekend dat tegelijkertijd een uitbreidingsvergunning is gevraagd voor de opslag van meer stoffen, waaronder de nieuwe stoffen Natukali en Nutricel. De Huurdersvereniging Middelharnis (HVM) verzet zich al geruime tijd samen met een aantal maatschappelijke organisaties tegen deze uitbreiding en heeft meerdere malen het ISGO en de Gemeente verzocht handhavend op te treden tegen het bedrijf. Daarbij heeft de HVM steeds op tijd bezwaar aangetekend in beroepsprocedures, maar werd aan het lijntje gehouden door het ISGO of ronduit verkeerd voorgelicht. Zo heeft het ISGO procedureregels geschonden door zeer ruim het tijdsbestek te overschrijden ter beantwoording van vragen van de HVM en verzuimd de HVM te verwijzen naar eventueel andere (handhavende) instanties die hadden kunnen controleren of Kunst Eco Service milieuregels overtrad. Het is ook de ervaring van DPN Middelharnis dat het ISGO niet reageert op vragen of de zaak afschuift op het bordje van anderen.
DPN Middelharnis heeft inzage gekregen in de originele vergunningen van Kunst Eco Service. Er is sprake van een oprichtingsvergunning, waarin reeds expliciet de eis tot overkapping van de opslagsilo’s wordt vermeld. Kunst Eco Service vindt het allemaal te duur, maar de Wet stelt daar tegenover dat ‘de vervuiler betaalt’. Een citaat van de Minister: “(…) Voor de gehele bedrijfstak gelden dezelfde voorschriften, dus van overmatige en onevenredig hoge kosten voor vergunninghouder ten opzichte van zijn concurrenten is geen sprake”. Duidelijke taal.
Tijdens de recent gehouden hoorzitting komt de advocaat van Kunst vervolgens aan het woord en spreekt wat badinerend over ‘een klein deel van de plaatselijke bevolking dat loopt te klagen’. Hij verwoordt het standpunt van Kunst Eco Service als te verwachten: “Een overkapping gaat ons teveel kosten, maar we willen er best wel aan werken. De Gemeente kan helemaal niet handhavend optreden, want er is bij ons nooit sprake van overtreding. Het ISGO heeft nog nooit een overtreding geconstateerd, we worden van van alles en nog wat beschuldigd, maar ik vind dat tendentieus en insinuerend. Bovendien spelen die overtredingen (sic!) zich af buiten ons terrein, dus heeft het College en ISGO hierover niets te zeggen. Ons bedrijf heeft een bouwvergunning voor de overkappingen aangevraagd. Daarvoor had de Gemeente haar goedkeuring toegezegd, maar die goedkeuring is tot nu toe nog niet gekomen. We willen nu snel succes, want anders gaan we de gemeente dagvaarden en gewoon bouwen!”
Als de advocate van de HVM er vervolgens op wijst dat het in de nieuwe vergunningaanvraag niet alleen gaat om de bouw van een overkapping, maar tegelijkertijd om uitbreiding van de opslag met nieuwe stoffen, reageert Kunst gepikeerd: “Ja, en die zijn goedgekeurd door Nederlandse instanties”. De advocate dient echter direct van repliek dat niet gekeken moet worden naar de Nederlandse wetgeving, want die is ondergeschikt aan Europese regelgeving en regels van het Hof van Justitie, die de bewuste stoffen classificeren als afval. Verder is een wasinstallatie voor vrachtwagens verplicht. Kunst: “Helemaal niet; die hebben we al in Oostburg. Die wasinstallatie gaan we hier niet aanleggen. De Europese regels gelden hier niet, de milieuwet wordt niet overtreden, dus we hebben geen aparte of aanvullende vergunningen nodig”. Uit onderzoek van DPN Middelharnis is inmiddels gebleken dat dit apert onjuist is
Het ISGO moet begin februari advies uitbrengen aan B&W van Middelharnis of zij de HVM ontvankelijk verklaart in haar beroep of niet. Te hopen valt dat zij een juist advies durft uit te brengen op grond van de harde gegevens en overwegingen, waarbij de principiële benadering wordt verkozen om alles los te koppelen van politieke connotaties.
Vraag is tenslotte waarom het ISGO c.q. de Gemeente dit alles reeds zo lang tolereert. Kunst Eco Service zorgt immers niet voor werkgelegenheid of andere positieve effecten. Zou het de angst zijn voor (financiële) claims? Dat is dan gekomen vanwege gedoogbeleid. DPN stelt zich op het standpunt dat uitbreiding van de activiteiten absoluut onbespreekbaar is zo lang de bestaande vergunningeisen niet worden nageleefd. Immers: wie 20 jaar lang niet voldoet aan die eisen, zou dat nu opeens wél gaan doen? Kunst Eco Service dient gewoon per direct haar silo’s te overkappen en doet zij dat niet dan staat het bevoegde gezag volledig in haar recht om handhavend op te treden. Het is géén ruilhandel en met claims dreigen is natuurlijk niet zo verstandig. Het zou verder geweldig zijn als de bevolking van Middelharnis straks kan recreëren in een werkelijk groen gebied met zicht op prachtige vogelkolonies, die zich kunnen bewegen in frisse lucht (de Vogel- en Habitatrichtlijn, weet u wel…?). Een wens die bij een groot deel van de bevolking van Middelharnis na al die jaren zeer uitdrukkelijk leeft. Als Kunst Eco Service werkelijk goodwill wil kweken, weet zij nu wat haar te doen staat: een deksel op de beerput!