Column: Vogels kijken
Tijdens mijn wandelingen langs het Grevelingenmeer maak ik vaak gebruik van hetzelfde bankje om even uit te rusten. Van een afstand zag ik dat het bankje vandaag bezet was.
Dichterbij gekomen, herkende ik een man die ik op deze plaats wel vaker tegenkom. Ik heb geen idee hoe hij heet, waar hij woont of wat hij voor de kost doet. Ons contact beperkt zich tot groeten. Wel ben ik op de hoogte van zijn hobby: het is een vogelaar. Het knarsende grind onder mijn voeten deed hem opkijken. Omdat de man aan de zijkant van het bankje had plaatsgenomen was er nog voldoende ruimte over. Op mijn vragende blik maakte de man met een handgebaar kenbaar dat ik naast hem kon komen zitten. Direct daarna zette hij zijn kijker weer aan de ogen. Aandachtig volgde hij een vlucht ganzen die laag over het water scheerde. Het was inderdaad een prachtig gezicht.
Als geboren Hoofdstedeling ken ik echter alleen het verschil tussen de spreekwoordelijke 'sijsjes' en 'drijfsijsjes'. Wel ben ik een groot liefhebber van een andersoortige vogel; zeg maar de gemotoriseerde variant. Tijdens mijn laatste vakantie vlogen mijn vrouw en ik met de immens grote Airbus A380. Voor mij als luchtvaart enthousiast was dat een bijzondere belevenis. Hoewel ik in theorie begrijp hoe een dergelijk groot toestel (dat bij het opstijgen een slordige 575 ton kan wegen) in de lucht kan blijven, vind ik het nog steeds een moeilijk te bevatten fenomeen. Het was dan ook die grote metalen vogel waaraan ik op dat moment dacht terwijl ik over de Grevelingen staarde. Iedere gek zijn gebrek moet u maar denken.
"Prachtig die vogels", zei mijn buurman.
Blijkbaar dacht hij met een gelijkgestemde van doen te hebben. Ik besloot hem in de waan te laten.
"Inderdaad, héél indrukwekkend."
Door Koen Vugs
Dinsdag 15 december 2015
