Nu op de radio: Ons Eiland, Altijd Dichtbij

Veel aandacht aan kleine details tijdens jubileumconcert

Op zaterdag 15 november 2008 gaf vocaal ensemble 'Magnificat' uit Middelharnis een concert in de Hervormde kerk te Dirksland. Dit concert was hun lustrumconcert ter ere van hun 20 jarig bestaan.

Door Sander van den Houten - In een goed gevulde kerk werd het jubileumconcert gevierd. Het geheel stond onder leiding van dirigent Rinus Verhage. Organist was Wim Diepenhorst, beiden zijn vanaf het eerste uur aan het koor verbonden . Als orkest was het barokensemble 'Florilegium Musicum' uitgenodigd. Solisten waren Marijke Nieuweweg (sopraan), Peter de Groot (countertenor), Paul Kieviet (tenor) en Ralph Looij (bas).

Het bijzondere van de avond was, dat voordat de muziek klonk, er een muziek-wetenschappelijke lezing werd gehouden door Wim Diepenhorst. Het thema hiervan was: 'De Katholieke Bach?'. De lezing, die met behulp van een powerpoint werd gepresenteerd, was erg interessant. Bach hergebruikte de Missa in g-moll, die al eerder door hem gecomponeerd was, voor cantate BWV 102- Herr, deine Augen sehen nach dem Glauben!. Met enige wijzigingen kon zo een andere tekst op nagenoeg dezelfde noten worden gezet. In de lezing werd ook nog een bijdrage van het koor gevraagd, zij (alten en bassen) mochten de verandering in tekst en muziek laten horen.

Na de lezing (die ongeveer een half uur duurde) vervolgde het programma met het 'Magnificat' RV 610 van A. Vivaldi. Schitterend uitgevoerd, zij het dat er af en toe ongelijke inzetten waren en gedeelten niet gelijk opliepen (ook bij de solisten). Maar deze kanttekening neemt niet weg, dat het stuk zeer overtuigend is neergezet!
'O praise the Lord' van G. F. Händel was het volgende programmapunt voor de pauze. Dit stuk is één van de elf Chandos-Anthems. Het is een bekende hymn van I. Watts over 'O God, die droeg ons voorgeslacht'. Een zeer virtuoos stuk. Er was hoorbaar veel aandacht besteed aan kleine details, zoals accenten, crescendi/decrescendi etc. Wel was het orkest te hard bij de aria's van de solisten.

Voorin klonken de solisten en koor zeer helder en overtuigend. De bijdrage van de beide 'amateursolisten' is noemenswaardig. Tenor Paul Kieviet legde prachtige nuances met groot gemak, ondanks dat de aria's die hij zong niet tot de makkelijkste gerekend kunnen worden. De jonge bariton Ralph Looij (19 jaar) heeft een verrassend ontwikkelde stem. En dit terwijl hij nog maar pas is begonnen met zingen op dit niveau. Hij weet goed met klankkleuren in de stem om te gaan. Dit belooft nog wat voor de toekomst!
 
Na een lange pauze (+/- half uur) volgde het programma met J. S. Bach. Eerst hoorden de concertbezoekers een instrumentale Sinfonia. Deze Sinfonia (openingsdeel uit cantate 146) is eigenlijk een concert voor orgel en orkest, waarbij met name heel veel gevraagd werd van organist Wim Diepenhorst. Hij speelde dan ook met veel verve! Zijn articulatie en toucher waren zeer constant en aan alles was te horen dat het stuk tot in detail bestudeerd was. Een minpuntje was, dat het orkest (zeker aan het begin van het stuk) te hard was. Of is de klank/intonatie van het kistorgel te zacht? Enfin, bij een orgel-solo-concert mag het orgel wel enigszins op de voorgrond staan.
 
Als laatste werd de Missa in g-moll van J. S. Bach uitgevoerd. Hét hoogtepunt van de avond! In de lezing van Wim Diepenhorst was dit stuk al aan de orde geweest en met deze bagage aan achtergrond informatie, hoorden we het stuk. Het was fantastisch! Lof voor dirigent Rinus Verhage die met hart en ziel de avond heeft gedirigeerd! Het was een feest om naar te kijken. Op de avond was zeker een stijgende lijn te ontdekken naarmate het programma vorderde. Er werd steeds meer 'muziek gemaakt'. Complimenten voor iedereen die aan deze avond heeft meegewerkt.

En, om met de woorden van Wim Diepenhorst te eindigen: 'bij het 25 jarig jubileum horen we graag de Hohe Messe van J. S. Bach uitgevoerd'.